غلامرضا خسروی از زبان یکی از زندانیانی که مدتی با او در اوین همبند بود...

غلامرضا خسروی اعدام شد

روایت یکی از همبندای غلامرضا خسروی درباره او 

من با غلامرضا خسروی هم بند بودم سهیل عربی خیلی با مسمی گفت که غلامرضا فرا بشر بود، او بشر کیف بشر که به علی بن ابی طالب میگن بود، واقعا اراده ای فوق تصور میخواد، هنوز من در عجبم که یه آدم توی اون شرایط زندان زیر اعدام تعادلش رو بتونه حفظ کنه و راسخ بمونه و متزلزل نشه

قطعا معلم و آموز گار عالی داشت و همینطور اراده پولادین

چند نفر هستن که اصلا حس نمیکنم از دنیا رفته باشن یکی غلامرضا یکی علی صارمی 

اکثر اوقات سر نماز یاد علی صارمی میفتم

اما یادم نمیره، هیچ صبحی نشد برای نماز بلند شیم زودتر ازما غلامرضا در حال نیایش نباشه

مدت خیلی کمی باهاش بودم اما همیشه یادش همراهمه

تعریفم نه بخاطر اینه که چون الان بین ما نیست، نه، تازمانی که اعدام نشده بود هم همینجور متآثر از وجودش بودم نه تنها من، بلکه تمام بند حتی باگرایش های متفاوت هم بهش احترام میذاشتن